Hoogeveen-Wijster met de fiets

Wat een goed idee om op deze prachtige dag het pad te volgen met de fiets. Voeten rust en alle tijd om te zoeken naar de mogelijke plek waar Bob uit de trein is gesprongen. Eerst zwerf ik nog even door Hoogeveen een stad met veel deprimerende wijken, ook als de zon schijnt. Net buiten Hoogeveen is het Spaarbankbos. Hier zijn als represailles op een verzetsacties vijf mensen gefusilleerd. Op de plek is een beeldengroep opgericht. Bij het monument tref ik een echtpaar dat ook het pad loopt. Zij zijn twee jaar geleden begonnen. Ik vervolg mijn weg door het bos op de fiets en via een blubberig landbouwweggetje kom ik weer op de doorgaande weg. Het is spijtig dat het Westerborkpad vanaf Zwolle over zoveel verharde wegen en fietspaden loopt. Nu ik fiets ervaar ik ook hoe lang veel van die wegen zijn en ver van het spoor. In het kleine dorpje Stuifzand heb ik erg veel zin in koffie maar er zijn geen winkels. Bij camping de Zandsteen vraag ik aan een meneer die lekker in de zon zit voor zijn caravan of hier ook koffie te koop is. " Ja bij mij, verder is hier niks". Ik neem het aanbod van harte aan. De koffie is heerlijk en omdat zijn vrouw vanmorgen naar haar werk is vertrokken is mijn gezelschap welkom. We hebben gewandeld dit weekend en waren in Westerbork. En dan kom ik met mijn verhaal. Hij vertelt dat er veel meerdaagse wandelingen worden georganiseerd in Drente. Leuk om te onthouden want Drente is heel mooi. Dank voor de lekkere koffie met cake en ik stap weer op de fiets. Vlak bij Tiendeveen staat het monument bij voormalig Werkkamp Kremboong hier werden grote groepen Amsterdamse Joden te werk gesteld tot eind 1942. Ik rijd een paar kilometer de verkeerde kant op en als ik omkeer en weer terug ben bij het monument staan daar 5 dames die ik eerder ben gepasseerd. Ze blijken ook het pad te lopen en doen een paar etappes per jaar. Moeilijk om data te vinden dat we allemaal kunnen. Ik doe mijn verhaal en maak een foto van ze. Ons pad kruist zich later nog eens. Op de fiets kan ik het pad voor rolstoel gebruikers volgen als het wandelpad door een natuur gebied bij Wijster loopt. Ik kom dicht bij hert spoor en vraag bij een boerderij naar de plek van de treinkaping. Volgens het verhaal dat mijn vader heeft verteld is hij vlak bij dat punt uit de trein gesprongen. De bewoonster wijst mij ongeveer de plaats. Het blijkt dat in de "bocht van Wijster" veel bomen zijn geplant en het spoor aan het zicht wordt onttrokken. Ik denk om ramp toeristen en bedevaart gangers te weren. Het blijft een bizar idee dat mijn vader rond deze plek zijn noodlot is ontsprongen. Na het maken van wat foto's fiets ik naar de ander kant van het spoor, een industrie terrein. Hier kan je de bocht in het spoor wat weg zien draaien. Misschien is het spoor in loop van de jaren wel wat gewijzigd, maar ver hier vandaan kan het niet zijn. Door zonnig Drente langs lange rechte wegen vervolg ik mijn fietstocht naar Wijster. Onderweg kom ik nogmaals de 5 dames tegen en vertel ze dat ik ongeveer de plek denk te hebben gevonden. Het pad komt er niet langs. In Wijster op het terras van de plaatselijke kroeg wacht ik met een kopje thee op Jan die samen met mij de rest van het pad volgt tot Westerbork.

Op 4 mei wil ik rond 10.30 uur vertrekken vanaf het busstation in Hooghalen. Vanaf daar is het ongeveer 20 minuten lopen naar het Herinneringscentrum Westerbork. Vanaf het centrum vertrekt er een bus voor een rondleiding over het voormalig kamp. Deze informatie voor de mensen die mij hebben gevraagd dit door te geven.