Regendag in 't Harde
Blijf op de hoogte en volg Marianne
26 April 2016 | Nederland, Harderwijk
Vanaf zondag was er geen WiFi verbinding vanaf de Veluwe op de plaatsen waar ik me bevond.
Nu vanaf de natte camping in 't Harde.
Zondagmorgen ontmoet ik Henk,Maud en Philip voor het station in Nunspeet. Maud heeft een thermoskan koffie bij zich En onder de overkapping van de fietsenstalling drinken we lacherig een beker koffie, 24 april en het hagelt fors. In Nijkerk heerst zondagsrust en alle horeca is tot in de middag gesloten. De bui is over en we gaan op pad voor een lange wandeling van ruim 20km door bos en langs vennen en heidevelden. Als het niet regent of hagelt is het voorjaarszonnetje lekker warm. We blijven optimistisch. Als we in een regenbui Vierhouten bereiken is er koffie met gebak bij "Tanta Sjaan", lekker opdrogen en warm worden. Het weer is wat opgeklaard en de Veluwe is prachtig. Het wandel boek geeft weer eens een foutieve la/ra aanwijzing en we zijn het spoor even kwijt. Ik ben blij dat ik niet alleen loop vandaag. De bossen rond Vierhouten hebben aan veel onderduikers en Joodse vluchtelingen een redelijk veilige schuilplaats geboden tijdens de oorlogsjaren. Aan de Pas-Opweg ligt een Verscholen Dorp in het bos. Onder leiding van tante Cor en opa Bakker hebben hier 80 tot 120 onderduikers een veilige schuilplaats gehad. Het dorp is deels gereconstrueerd en het is indrukwekkend wat deze twee mensen met behulp van de bevolking in Vierhouten hebben gedaan tijdens de oorlogsjaren. Helden deze mensen en altijd met gevaar voor eigen leven. Het weer is duidelijk opgeklaard en het bezoek aan het verscholen dorp maakt veel los. Wat zouden wij gedaan hebben, wat doen wij nu? Willen we ons alleen nog maar bezig houden met luxe auto's, dure huizen en kunstmatige schoonheid? Als iemand zich anders gedraagt dan binnen jouw groep de norm is ga je die persoon dan respectloos behandelen. Voorbeelden genoeg. De rode draad van het Westerborkpad zorgt elke dag voor een bijzonder of boeiend gesprek. Over een lang recht fietspad bereiken we de grens van Nunspeet. Mijn wandelgezelschap gaat weer naar het Westen en ik rijd naar de camping. Jan komt straks met de Camper hierheen en de rest van mijn reis gaan mijn wandelingen voor het grootste deel vanaf de camper. Er zijn een paar restaurants open en we vinden een goede plek in een leuk eethuis. Heerlijk met Jan uitgebreid bij praten over de afgelopen week.
Maandag loopt Jan mee en Max komt met de trein naar Nunspeet voor de gezamenlijke wandeling naar 't Harde. Na de koffie als we Max hebben bijgepraat over de afgelopen week, gaan we op pad. Door het dorp langs herdenkingsmonumenten lopen we al snel het bos weer in. Het begint te spetteren afgewisseld door echte buien en het blijft helaas bijna de hele dag NAT. In het bos en bij de Zandplaat kunnen we de markeringen van het wandelpad niet vinden. In het bos vinden we er een die erg verscholen staat na een 20 minuten verkeerd lopen en op de Zandplaat in de regen vinden we niets. Gelukkig heeft Jan een compas op de IPhone en vinden we het goede spoor weer. Aan de verkeerde kant van een aangegeven Camping komen we aan de rand van 't Harde. Hier vinden we de markering van het Westerborkrolstoelpad en besluiten die verder te volgen, we zijn nat en koud en willen koffie. Als geroepen vinden we een boerderij met een thee/koffie huisje dat gebouwd is aan de stal. De "dieren oase". Zelfbediening met uitzicht op de schapenweide en de Alpaca Lama's. Beetje droog worden. Warm worden duurt nog een uurtje. Het is gezellig met z'n drieën en de koffie smaakt. Vanaf hier zijn we al gauw in de bewoonde wereld en na een klein uurtje zijn we bij het station. Terug in Nunspeet is de soep wel erg lekker. We realiseren ons hoe luxe dit eigenlijk is. Al die dwangarbeiders toen en vluchtelingen nu. Nooit de mogelijkheid hebben om in de warmte op te drogen en iets warms te eten, ik zou dat met onze levensstandaard niet overleven.
Nu vanaf de natte camping in 't Harde.
Zondagmorgen ontmoet ik Henk,Maud en Philip voor het station in Nunspeet. Maud heeft een thermoskan koffie bij zich En onder de overkapping van de fietsenstalling drinken we lacherig een beker koffie, 24 april en het hagelt fors. In Nijkerk heerst zondagsrust en alle horeca is tot in de middag gesloten. De bui is over en we gaan op pad voor een lange wandeling van ruim 20km door bos en langs vennen en heidevelden. Als het niet regent of hagelt is het voorjaarszonnetje lekker warm. We blijven optimistisch. Als we in een regenbui Vierhouten bereiken is er koffie met gebak bij "Tanta Sjaan", lekker opdrogen en warm worden. Het weer is wat opgeklaard en de Veluwe is prachtig. Het wandel boek geeft weer eens een foutieve la/ra aanwijzing en we zijn het spoor even kwijt. Ik ben blij dat ik niet alleen loop vandaag. De bossen rond Vierhouten hebben aan veel onderduikers en Joodse vluchtelingen een redelijk veilige schuilplaats geboden tijdens de oorlogsjaren. Aan de Pas-Opweg ligt een Verscholen Dorp in het bos. Onder leiding van tante Cor en opa Bakker hebben hier 80 tot 120 onderduikers een veilige schuilplaats gehad. Het dorp is deels gereconstrueerd en het is indrukwekkend wat deze twee mensen met behulp van de bevolking in Vierhouten hebben gedaan tijdens de oorlogsjaren. Helden deze mensen en altijd met gevaar voor eigen leven. Het weer is duidelijk opgeklaard en het bezoek aan het verscholen dorp maakt veel los. Wat zouden wij gedaan hebben, wat doen wij nu? Willen we ons alleen nog maar bezig houden met luxe auto's, dure huizen en kunstmatige schoonheid? Als iemand zich anders gedraagt dan binnen jouw groep de norm is ga je die persoon dan respectloos behandelen. Voorbeelden genoeg. De rode draad van het Westerborkpad zorgt elke dag voor een bijzonder of boeiend gesprek. Over een lang recht fietspad bereiken we de grens van Nunspeet. Mijn wandelgezelschap gaat weer naar het Westen en ik rijd naar de camping. Jan komt straks met de Camper hierheen en de rest van mijn reis gaan mijn wandelingen voor het grootste deel vanaf de camper. Er zijn een paar restaurants open en we vinden een goede plek in een leuk eethuis. Heerlijk met Jan uitgebreid bij praten over de afgelopen week.
Maandag loopt Jan mee en Max komt met de trein naar Nunspeet voor de gezamenlijke wandeling naar 't Harde. Na de koffie als we Max hebben bijgepraat over de afgelopen week, gaan we op pad. Door het dorp langs herdenkingsmonumenten lopen we al snel het bos weer in. Het begint te spetteren afgewisseld door echte buien en het blijft helaas bijna de hele dag NAT. In het bos en bij de Zandplaat kunnen we de markeringen van het wandelpad niet vinden. In het bos vinden we er een die erg verscholen staat na een 20 minuten verkeerd lopen en op de Zandplaat in de regen vinden we niets. Gelukkig heeft Jan een compas op de IPhone en vinden we het goede spoor weer. Aan de verkeerde kant van een aangegeven Camping komen we aan de rand van 't Harde. Hier vinden we de markering van het Westerborkrolstoelpad en besluiten die verder te volgen, we zijn nat en koud en willen koffie. Als geroepen vinden we een boerderij met een thee/koffie huisje dat gebouwd is aan de stal. De "dieren oase". Zelfbediening met uitzicht op de schapenweide en de Alpaca Lama's. Beetje droog worden. Warm worden duurt nog een uurtje. Het is gezellig met z'n drieën en de koffie smaakt. Vanaf hier zijn we al gauw in de bewoonde wereld en na een klein uurtje zijn we bij het station. Terug in Nunspeet is de soep wel erg lekker. We realiseren ons hoe luxe dit eigenlijk is. Al die dwangarbeiders toen en vluchtelingen nu. Nooit de mogelijkheid hebben om in de warmte op te drogen en iets warms te eten, ik zou dat met onze levensstandaard niet overleven.
-
26 April 2016 - 11:15
Berthold Raadsen:
Dag Marjan,
Je hebt het weer wel uitgekozen voor deze pelgrimsroute.
Dit is nog eens wat anders dan de Camino de Santiago in 20+ graden C en droog
(op 2 dagen na).
Veel sterkte deze dagen.
Ik lees je verslagen mrt bewondering.
Groetjes en tot heel spoedig.
Berthold en Liesbeth natuurlijk. -
26 April 2016 - 14:30
Tante Jans:
Marianne, wat heb ik veel aan je gedacht gisteren met die kou, die sneeuw, hagel en regen !!!!!
Ook hier dus. Gelukkig was je niet alleen en had je mooie gesprekken.
Vandaag niet veel beter met het weer, denk ik. Ben wel benieuwd of je dit volhoudt.
Anders maar een stukje "klunen" met de camper; het is je vergeven !
Ik schrijf dit stukje terwijl de hagel op de ramen klettert.
Sterkte ermee en toch: goede reis, tante Jans. -
26 April 2016 - 15:10
Liesberh:
Lieve Marianne! In gedachten loop ik zo nu en dan met je mee... En vooral als de hagel de tuin bestormd, denk ik: oh, arme Marianne, hopelijk vallen de buien net óm je heen en niet boven óp je! Aan de andere kant zou het zo kunnen zijn dat dit weer je meer geeft dan een volle zonnige dag zou kunnen doen? In volle zonneschijn lijkt de wereld zó mooi en de wereld waar jij in gedachten in vertoefd was niet mooi. De regen krijgt voor elkaar dat je je in een jas verschuilt en veel meer naar binnen gericht bent. Misschien heb ik het fout, het is maar een gedachte hoor!
Je hebt nog steeds van tijd tot tijd gezelschap en vooral het uitwisselen van gedachtes maken je reis waardevol. Dat krijg je niet voor elkaar met een glas wijn voor de open haard misschien....
Hier alles goed en de haard gaat zo aan! Liefs! -
26 April 2016 - 18:31
Ineke :
Jij verdient ook een medaille met je wandeltocht onder deze weersomstandigheden.Zorg goed voor je zelf!
Liesbeth K heeft vandaag onderscheiding gekregen .Ze had vanochtend niks in de gate toen ze even bij trip binnenwipte.Ze heeft het verdiend
Lieve groetjes
Ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
